สาเหตุหลักของการล้มละลายของสายการบินขนาดใหญ่คือความช่วยเหลือจากรัฐบาล ตัวเลขล่าสุดของสมาคมขนส่งทางอากาศระหว่างประเทศทำให้จำนวนเงินช่วยเหลือจากรัฐแก่สายการบินทั่วโลกอยู่ที่225 พันล้านเหรียญสหรัฐ นั่นเท่ากับมากกว่าหนึ่งในสี่ของรายได้ของอุตสาหกรรมการบินทั่วโลกในปี 2562
การวิเคราะห์ของ IATA สำหรับเงิน 123 พันล้านเหรียญสหรัฐก้อนแรก (เผยแพร่ในเดือนพฤษภาคม 2020) แสดงให้เห็นว่าประมาณ 60% ของความช่วยเหลืออยู่ในการกู้ยืมหรือการค้ำประกันเงินกู้ (โดย
ส่วนที่เหลือเป็นการอุดหนุนค่าจ้าง การจัดหาเงินทุน การลดหย่อนภาษี
การอุดหนุนการดำเนินงาน เงินกู้เหล่านั้นจะต้องได้รับการชำระคืนในที่สุด อย่างที่ฉันคาดการณ์ไว้ รัฐบาลไม่ได้ใส่ใจเพียงเล็กน้อยในการส่งความช่วยเหลือโดยตรงไปยังสายการบินที่มีโอกาสอยู่รอดได้ดีที่สุดในระยะยาว การวิเคราะห์ของ IATA ไม่แสดงความสัมพันธ์ระหว่างความเป็นไปได้ ของสายการบินและจำนวนความช่วยเหลือที่ได้รับ
ซึ่งหมายความว่าผู้ให้บริการจำนวนมากอาจประสบปัญหาในการชำระหนี้หลังวิกฤต นอกจากนี้ยังหมายถึงรัฐบาลที่ให้กู้ยืมมีแรงจูงใจมากขึ้นเพื่อให้พวกเขาลอยตัวเพื่อให้พวกเขาทำได้ ผลลัพธ์หนึ่งที่เป็นไปได้คือรัฐบาลให้การสนับสนุนเพิ่มเติมโดยปกป้องสายการบินที่ประสบปัญหาจากการแข่งขันหลังโควิด รัฐบาลสามารถจำกัดเที่ยวบินได้ ตัวอย่างเช่น เพื่อให้เส้นทางมีกำไรมากขึ้น นั่นหมายถึงค่าตั๋วเครื่องบินที่สูงขึ้น
แต่อย่างน้อยการกระจุกตัวของอุตสาหกรรมที่ฉันกลัวว่าจะเป็นผลมาจากการล่มสลาย การควบรวมกิจการ และการเข้าซื้อกิจการ ซึ่งนำไปสู่การแข่งขันที่น้อยลงและราคาที่สูงขึ้นสำหรับลูกค้านั้นดูไม่น่าเป็นไปได้
โลกไม่ได้กว้างอย่างที่เราคิด ความผิดหวังครั้งใหญ่ที่สุดในปีที่ผ่านมาคือการที่รัฐบาลไม่สามารถร่วมมือกันอย่างมีประสิทธิภาพเพื่อผ่อนคลายข้อจำกัดการเดินทางระหว่างประเทศ แม้แต่ระหว่างประเทศที่จัดการ COVID-19 ได้ดี เช่น ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ “ ฟองสบู่การเดินทาง ” ของพวกเขาสามารถและควรเริ่มต้นเร็วกว่านี้มาก ความพยายามของ IATA ที่จะให้รัฐบาลยอมรับระบบการตรวจหาเชื้อโควิดสำหรับ ผู้เดินทางก่อนออกเดินทาง แทนที่จะเป็นการกักกันผู้ที่เดินทางมาถึง ฟองสบู่การเดินทางได้พิสูจน์แล้วว่ายากที่จะตกลงและคงไว้ ตัวอย่างเช่น ฟองสบู่ของไต้หวันกับปาเลา อนุญาตเฉพาะจำนวน
การเดินทางที่น้อยนิดเท่านั้น ข้อตกลงสิงคโปร์-ฮ่องกงถูกระงับ
เมื่อไม่กี่วันก่อนกำหนดจะเริ่มหลังจากเกิดการระบาดเล็กน้อยในฮ่องกง
เพิ่มเติม: ฟองสบู่ทรานส์แทสมันที่ปราศจากการกักกันจะเปิดขึ้นในวันที่ 19 เมษายน แต่ ‘ใบปลิวระวัง’ ยังคงเป็นความจริงของการเดินทางด้วยโรคระบาด
การหารือดังกล่าวเกือบทั้งหมดเป็นแบบทวิภาคี สิ่งเหล่านี้เป็นจุดเริ่มต้น แต่สิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งคือข้อตกลงพหุภาคีสำหรับพื้นที่เดินทางปลอดภัยระดับภูมิภาค ตัวอย่างเช่น ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์สามารถร่วมมือกับประเทศที่มีสถานการณ์ทางระบาดวิทยาคล้ายกัน เช่น สิงคโปร์ ไต้หวัน จีน และเวียดนาม
หากรัฐบาลใช้แนวทางความร่วมมือมากขึ้น พวกเขาอาจประหยัดเงินที่ต้องจ่ายให้สายการบินท้องถิ่นโดยไม่ต้องบิน การขาดความร่วมมือนี้ หากยังคงดำเนินต่อไป จะทำให้การเดินทางระหว่างประเทศกลับมาดำเนินต่อได้ช้ากว่าที่ควรจะเป็น
การคาดการณ์ในเดือนกุมภาพันธ์ของ IATA เกี่ยวกับปริมาณการเดินทางทั่วโลกจะกลับสู่ระดับ 80% ของปี 2019 ภายในไตรมาสสุดท้ายของปี โดยหลักแล้วขึ้นอยู่กับความเร็วของโปรแกรมการฉีดวัคซีนทั่วโลก และสิ่งที่เกิดขึ้นกับ COVID-19 สายพันธุ์ใหม่
มาตรการป้องกัน (หน้ากาก การเว้นระยะห่าง การลดความจุในกิจกรรม การติดตามและติดตาม) จะยังคงมีความจำเป็นอยู่ จนกว่าจะมีผู้คนจำนวนมากได้รับวัคซีน ทั้งในระหว่างการเดินทางและขณะออกภาคพื้นดิน
สิ่งสำคัญสำหรับการเดินทางระหว่างประเทศที่กลับมาเป็นปกติคือ ” หนังสือเดินทางวัคซีน ” ซึ่งบางรูปแบบอาจจำเป็นสำหรับการเดินทางระหว่างประเทศส่วนใหญ่เป็นเวลาอย่างน้อยห้าปีข้างหน้า
เป้าหมายอื่นๆ: แอปพาสปอร์ตวัคซีนสามารถช่วยให้สังคมเปิดได้อีกครั้ง อันดับแรกต้องปลอดภัย เป็นส่วนตัว และเชื่อถือได้
ฉันคาดว่าข้อกำหนดต่างๆ เช่น ความจำเป็นในการกักตัวจะเริ่มถูกยกเลิกสำหรับผู้ที่ได้รับวัคซีนระหว่างเดือนกรกฎาคมถึงตุลาคม แต่จะมีความแตกต่างอย่างมากระหว่างประเทศ บางคนอาจเปิดพรมแดนให้ทุกคนทันทีที่ประชากรในประเทศได้รับวัคซีนเพียงพอ บางแห่งอาจเปิดให้เดินทางโดยปลอดการกักกันเฉพาะบุคคลที่ได้รับวัคซีนในอีกหลายปีข้างหน้า
ยิ่งรัฐบาลให้ความร่วมมือและเรียนรู้จากความสำเร็จของกันและกันมากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งสามารถกลับไปสู่โลกแห่งการเดินทางที่เป็นอิสระได้เร็วขึ้นเท่านั้น วิถีชีวิตของผู้คนหลายสิบล้านคนทั่วโลกขึ้นอยู่กับสิ่งนี้
Credit : สล็อตออนไลน์ / สล็อตยูฟ่าเว็บตรง
